Herkes kaçmış bir yerlere..

       Son bir ayda oldukça fazla mail aldım eski arkadaşlardan. Soruları şuydu; "neden yazmıyorsun".. Birçok bahanem var aslında. Öncelikli olanı, en çok takip ettiğim neredeyse hergün girip baktığım bazı blogların izleyicilerine gizlenmiş, kapanmış ya da bazı sebeplerle terk edilmiş olmasıydı. En çok sevdiğim, zaman zaman cümle çaldığım blogların yerinde yeller esiyordu. Mesela Emmastepan'ın yazdığı "Dural Zamanlar" blogu, ya da Ecehan'ın yazdığı "Samimice Ecece" blogu.. Yazarını tanımadığım "Adım Aşk" blogu.. Bunlar karar verenler ve bloglarını kişilerin görüşüne kapatanlar.. 

       Bir de terk edenler var. Crazywomanrosemary ve terk ettiği "Lafanino", Utopia ve terk ettiği "Ard Düşünceler", Ayça ve terk ettiği "A View from the Moon".. Daha onlarcası var.. Çoğu bir gün geleceklerini iddia ederek gittiler. Belli ki yorgun hissediyorlardı. Zira bir blog en kötürüm dönemde yazılmaya başlar. En lirik hikayelerini var eder. Gözyaşlarını gülümsemeye, kahkahalarını ise hüzne dönüştürebilir. Çok anlam yüklenir yazarı tarafından bloguna. En zor anında da ilk kurban edeceğin varlığındır.
       Okumak istediklerim artık yazmazken, haliyle benim de pek yazma isteğim kalmadı. O nedenle biraz uzaklaştım. Terk etmedim blogumu sadece biraz isteksizleştim o kadar. Yazıyorum, kaleme alıyorum yine hayatı. Şiirlerim ve masallarım hep var ama sadece kaydadeğer olan kelimeler için oynar kalemler..
Özünde bir yazar değil bir "NERD" sayılırım.. Nerd ne demek dersen burada uzun uzadıya anlatmış tıklayıver.. Aslında okuyunca "GEEK" sayılabileceğimi de düşünmedim değil.. :) Bu ara elektronik kartlarıma, bilgisayar iç donanım parçalarıma, diecast oyuncak araba ve iş makinası koleksiyonuma, rc arabalarıma ve figür oyuncaklarıma doğru döndüm yüzümü. Şu an beni onlar mutlu ediyor. Sonra bi ara yazar/şair maskemi takarım yine. :)
       Neden yazmıyorsun diye mail atan arkadaşlarıma da bir serzenişte bulunmak istiyorum; peki sizler yıllar önce neden öldürdünüz satırlarınızı, neden kapattınız güzel bloglarınızı? Biliyorum cevap vermesi güç.. Bu arada yazımdaki ilk resim, bilgisayarların 3boyutlu görüntü hızlandırma tarihinde bir dönüm noktası yataratan 3dfx firmasının ürettiği Voodoo 3 3000 ekran kartı. 1999 yılında bizzat sahip olmanın gururunu yaşamıştım. O çok ayrı bir "nerd" konusudur. Edebiyat içeriği barındıran bu blogumun izleyicileri asla anlayamaz.. :)

Anıl Özer