Kalem'im

Kalemimle uzunca bir süre bakıştık az önce. Küsmüşüz birbirimize, konuşmuyoruz. Halbuki tüm sırlarımı ve iniltilerimi o bilirdi. Kaydadeğer tüm yaşanmışlıklarımın tek şahidiydi. Ama gerçek şu ki hiç sevmedik birbirimizi. Çünkü mutlu anlarımdan çok, hüzünlü anlarımda yanımda olurdu. Evet kötü gün dostuydu ama aynı zamanda kötü günlerin hatırlatıcısıydı. Bana hüzünlü gözlerlerle bakarak bekliyor karşımda. Belli ki ayrılamayacağız birbirimizden ama ancak acı vermeye devam edeceğiz kadersizliğimizden..

Anıl Özer