Diyalog ❸ (Akıbet)

Gördüğü haksızlıklardan ziyadesiyle bıkmış olacak ki; "arkadaş bunlar hangi dine, hangi ilaha iman ediyor, nasıl böyle hak gaspediyor" dedi..

Bilmediği şey şuydu; dinler, mezhepler, inanç ve gelenekler hep kendi fikrini, tabiatını kabul ettirmek için, kendinden farklı olanları öldürmüştü.. Yoketmişti.. Büyük peygamberlerin müritleri ve orduları bile yapmıştı bunu.. Tarih kaydetmişti.. O halde gücü elinde bulunduranın farklı görüşleri ortadan kaldırmaya çalışması insan doğasında gizliydi.. Zira din birlikteliğinin oluşturduğu büyük topluluklar da bir güç odağı teşkil etmekteydi..

"Onlar senin inandığına inanıyor fakat, senin fikrini yoketmek için seni ötekileştirmek, kendilerinden ayırmak ve nihayetinde fikrinle birlikte seni ortadan kaldırmak durumundalar" dedim.

"İyi de bahsettğin güç bizde olsaydı, bizler de karşıt fikirleri ötekileştirip yok mu edecektik" dedi.

"Güç elimize geçmeden bu soruya verilecek cevaba ait cümlelerin tamamı yalan teşkil eder. İlk evvela gücü görmek ve hissetmek gerekir. Sonra davranış, insanın sosyolojisine uygun bir şekilde kendi oluşur." dedim.

"Sırf konu başlığı insan diye olayı bir sosyolojiye oturtup, onları da anlayışla karşılaman içimi acıtıyor" dedi..

"Bu bir savaş ve şimdilik kendini taraf ilan etmiş bir zümre bu şavası kazanıyor" dedim..

"Kardeşim ölüyoruz farkında mısın?" dedi..

"Allah rahmet eylesin" dedim..

Bilinmeliydi.. Yavrularını terk eden bir hayvanın, daha güçlü hayvanlara yem bırakması gibiydi hayat.. Sahipsiz ruhlar vardı ahiret hülyalarıyla uyutulan.. Ve bir tanrı vardı yaratılış ve yaşayışı sınavlarla başlatan, ödüller ve cezalar ile sonlardıran.. Yanlızca iyi ve adil bir insan olmaktı elimizden gelen, kendi hür fikirlerimizi ezdirmeden.. Evet iyi ve adil olmaktı fakat ödülleri için değil, kendi değelerimiz için.. Fikirlerimizi ise ezdirmedik ama onlar için ne yazık ki eli bıçaklı adamlara verdik canımızı.. Cennet ise fikri hür, vicdanı hür bir ortamdan başka bir yer olmamaz ama belli ki ruhlarımızı oraya da almayacaklar.. İşte o nedenle ruhlarımızın da, fikir ve hissiyatımız gibi akıbeti meçhul..

Anıl Özer