Az önce büromda arkadaşlarımla otururken, kolunda sepetiyle incir satan bir teyze geldi. Buyur ettim teyzeyi, otursun dinlensin diye. Ben incirleri yıkayıp arkadaşlarımla yemeye koyulmuşken, teyze muhabbete başladı. Çok hoş sohbet bi kadın.. :) Mevzulara derinlemesine daldı.. Oradan girdi buradan çıktı..
80 yaşındaymış.. O anlattı biz dinledik.. Biz dinledikçe o daha fazla anlattı. Günü de kurtardık, ekonomik eğilim de yaptık, yeni versiyon bayanlara da sövdük beraberce.. Keyiflendik huzur bulduk...
Sonra yerinden doğruldu ve giderayak şöyle dedi ; "Yavrum Allah yüz dönüm arazi vereceğine yüz dirhem akıl versin. Yüz dönüm arazi bir dirhem akıl almaz ama, bir dirhem akıl yüz dönüm arazi alır."
Bir yandan ilk defa duyduğum bu cümleyi kafamda tasavvur ederken, diğer yandan da o gözden kaybolana kadar ardından gidişini izledim..
Anıl Özer
İyi laf etmiş. Hep derim, ne varsa eskilerde var. N.Narda
YanıtlaSilBugun yine gördüm teyzeyim yolda.. Yaş incir mevsimi bitti ama, isteyenlere kurusundan gönderebilirim. :))
YanıtlaSilMersi efem, incirin memleketindeyiz aslen bizim göndermemiz gerekir :))N.Narda
YanıtlaSilne kadarda güzel söylemiş... afiyet olsun... yiyen var yiyemeyen var ama...:)
YanıtlaSilYiyemeyenlere kargo gönderisi hazır.. :) adres belirtmeleri yeterli..
YanıtlaSil