Sadece dostlar vardı...

bazen sözcüklerimiz dar,
bazen cümlelerimiz düşük,
bazen bağlantıları yok ve de eksik...

sade,
yalın,
açık,
içten ve süssüz olsaydık eğer...

yalnızlığa itilip kakıldığımızda,
ve dünden kalana kapıldığımızda.

ihtiyacımız olan şey iyiki "ben varım" dedirten dostlarımız...


Kriton Dinçmen'in "Denemeler (U-topia'ya Topos Ararken)" kitabındaki bir denemeden uyarlamadır. Beyaz Bahçe blogunda okuduğum "Kırılma Noktası" yazısının etkisiyle kaleme aldım...