Ağlamaya utanan şairler..

Platonik heybetler altında ezilen,
Ağlamaya utanan şairler.
Devşirme duyguların gölgelediği,
Kırık kalemlerin sahibi..

Bir kalemle başlar mutsuzluğun tanımı,
Önce tanımlarsın, sonra anlarsın,
Ziyadesiyle dolduğunda defterin,
Ardında kalan kindar senelerin..

Seneler ki sana düşman,
Yollar ki sana aşılmaz,
Artık o gözyaşları,
Yazılan hiçbir satıra sığmaz..

Kaçtığımız her bir damla gözyaşı için..

Anıl Özer..