Çocuktuk..

Çocuktu o..
İstediği oyuncak alınmadı diye ağlardı.
Sokakta top oynamasına izin verilmediğinde,
Canı dondurma çektiğinde ağlardı..

Ya biz napıcaz..
Büyüdük..
Harcadık  zamanı..
Ulaşmaya çalışarak,
Hali yola koymaya çabalayarak..

İşte Bakın görün,
Ne istediğimiz işe,
Ne de o masallardaki aşka sahibiz..

Çocuklar gibi ağlayamayız ya,
Günü kurtaran satırlarda..

Hoş..
Ağlamak istesek te göz pınarlarımız kurumuş..
Gözyaşı ayıplanır olmuş..

Anıl Özer