İnanç açıklandığında uçup gider ve onun yerine geçmiş olan her şey ucuz bir gösteri olur. Ve bil ki tüm inanç, "günah, ıstırap, umut ve doğru yol" üzerinedir. Yaşadığın toplumun oluşturduğu etik ve ahlak değerlerine sıkışmışken, tanrısal lutufları gözardı etmek ve gecenin getirdiğini yaşamak bazen mutluluk için kafi gelebilir. Ancak yaptıklarının tümü bazen kendine bile alışılmadık ölçüde yeni görünür. Yaşamın diriliğini sağlayan heyacan kaybedildiğinde ise toplumun tüm miskin şartlanmalarından uzaklaşılır, etik ve ahlak kavramı bir kenarda bırakılır. Her şeye rağmen ilerlemek için çıkılan yolda varılacak nokta görülsün diye yolda su içilen çeşmeler olacaktır. Bu çeşmelerden bazıları tanrısal bir ışıkla kutsanmışken, bazıları şeytani yaratılışların pisliklerinden beslenir. Yine de hangisinden içilmesi gerektiği bilinmediği için varılan noktada hem günahlar hem de sevaplar olacaktır. Yolda inanç kaybedilirse eğer, tali ve geçilmez olduğu biliniyor olmasına rağmen yeni yollara ve yaşanmışlıklara kucak açılabilir. Ve tahmin edileceği üzere her daim bir noktada kaybolunur. Böyledir hayat.. Sahipsiz, sebepsiz, yetersiz ve gizemsizdir..
Eski denemelerim dize geldi.. Şimdi devşirme zamanı..
Anıl Özer
Bi de ne dediğini anlasak... :P
YanıtlaSilbırak allaaşkına.
YanıtlaSilkavramlar birbirine karışmış dünyada, sen ayıklamaya çalışyosun. olmaz. beceremezsin.
Seni yakından tanıyan biri için yeterince açıklayıcı. Fakat yanlış bir yaklaşım söyliyim. Keyifsizliğini kelimelerden alma, kaliteli lakırdılar okumak izleyicilerinin hakkı ama sen süslü ve bir yerlere takılı kalan cümlelerle yazıyosun hala. dolayısıyla kalitesiz.
YanıtlaSil@Burçak GürsoyBen de anlamadım boşver. :)
YanıtlaSil@MYANboşver denemeye değer.. :)
YanıtlaSil@Utopia (Alper Değirmencioğlu)Bu eleştirini dikkate alıcam. :) bazen çok acımasız olabiliyorsun..
YanıtlaSil