Monologlardan kurtulmak için, başladık diyaloglarımıza. Güzel sözler, yeni nefesler biraz olsun bizi o kahrolası "mutlak yalnızlık" tan kurtaracak diye ümitlenmiştik rüyalarla. Dönüşü olmayan girişimlerimiz hüzünlendirdi ruhumuzu. Her bir girişim kısa cevaplarla aldı karşılığını. Göze görünür bir varoluş olmadığımız gün gibi aşikardı ama, "kapılıp gitmek" hayali her an bizimleydi. Sevmeye ve bağlanmaya hazır olmak bir hata değildi ama, hak edeni bulmaktı derdimiz.
Hüzünlü adamların yalnızlığı görünen o ufukta , mutlak yalnızlık o efendisi olduğumuz monologlarda...
Hüzünlü adamların yalnızlığı görünen o ufukta , mutlak yalnızlık o efendisi olduğumuz monologlarda...
Anıl Özer
Hak edeni,hak ettiğimizi bulmak,zor iş:) onun da hak ettiği olarak...N.Narda
YanıtlaSilN.Narda.. Hoşgeldiniz bloguma.. karşılıklı hakediş hayalimiz... :)
YanıtlaSil