2012 ve Ben..!

            Bloglar.. Kişilere ait yegane sanal platformlar.. Kendi vasıf ve özniteliklerini, topluma sunmanın basit yolu.. Tüm blog yazarları "paylaşma" ihtiyacı ile yola çıkarlar.  Vardıkları nokta onları mutlu eder mi bilinmez ama, denemeye değer bir yol olduğu konusunda hemfikiriz.

            2012 yi bitirdik. Bitmese iyiydi aslında. Zira sevdim ben 2012yi. Böyle yanaklarından sıkasım ve sevesim geldi bu yılı. Küçük bi kız çocuğu kadar şekerdi çünkü. :) 2012 nin bana getirdiklerini yazmak ve paylaşmak isteğindeyim ama "kendi reklamımı yaptığım" konusunda eleştiriler aldım eski dost, yeni düşmanlardan. :)

            Reklamsa reklam.. Platform benim. İstediğimi yazıp çizme konusunda özgürüm. Ama blog dostlarım da bilsinler ki, blogumuza girenler 3e ayrılıyor. Keyfekeder gezen diğer bloggerlar, yakın dostlar ve azılı düşmanlar.. :) Hal böyle olunca "düşmanlar" vasfındaki adamların ağır eleştirilerine maruz kalmak normal. Onları önemsiyor olmak yazarın zayıflığı olur. O halde biz istediğimiz gibi yazalım.. Okuyan keyiflenir mi, sinirlenir mi yazanı alakadar etmesin değil mi?

            Kendi 2012imden bahsedicem. Okumak isteyene tabiki. Ben çok ümitliydim yıl başlarken. Çünkü 12 sayısıyla ilgili batıl bi inancım vardı. Fakat yıl bi sıkıntılı başladı. ilk 2ay mutlu muyum falan derken, inanılmaz bi sinir ve kasvet içinde geçti. Tavsiye şu; "Etrafınızda yalan sözler söyleyen kimseler var ise derhal o ortamı, o anı, o fiili yargıyı terkedin. Yalanın bulunduğu yerde sevgi bulunmaz." Yılın 3.ve 5. ayları arasında ne kadar kötü bir insan olabileceğimi farkettim. Aslında biliyordum ama uygulamalı olarak ilk defa tanık oldum. İstediğim gibi yıkıp yokedebildiğimi, bazı kişileri satranç piyonu gibi oynayabileceğimi farkettim. Çevremde bulunan arkadaşlarım tarafından hep "Anıl güçlü adam" ya da "Anıl'ın psikolojisi sağlamdır" cümlelerini duyardım ama bunun nedenini bilmezdim. Keşfettim ki olay şu; "kişi istediği zaman ne kadar kötü ve acımasız olabileceğini biliyorsa, hayata ve diğer insanlar karşı stratejik hamleler yapabiliyorsa, yıkıp, yok ettiği zaman geride cesetler bırakabiliyorsa ve bunları yaptıktan sonra kendini halen daha cennete layık görmüyorsa ve kendi kusurluluğunu kabul etmişse güçlüdür." Çoğu insan kendini kabul edemez. Onca kötülük yapmış olmasına rağmen halen daha söze "Allah'ın" adıyla başlar. İlk evvela girecekmiş gibi cennetten bahseder. Ama ikili düellolarda, kavgalarda ilk düşenlerden olur. Çünkü kötü bir insan olduğunu kabul etmek istemediği için yanlış hamlelerle savaşır. Beni güçlü yapan şey kime nasıl zarar vereceğimi biliyor olmam. Bir suikastçi gibi ansızın hamlemi yapabilmem. Benimle savaşmak isteyen varsa, ilk evvela ne kadar kötü olabileceğini bilerek gelmeli. Olay bu.. 

            Herneyse.. Sonra 5. ay biterken iyi sinyaller geldi. Biliyordum 2012 benim için vardı ve yılın şansı dönecekti. Dönmeliydi..

            Yılın 2. yarısı benim için yorucu ama mükemmeldi. Tüm karakterimi, özgüvenimi, yapıtaşlarımı şekillendiren aylar zinciri. İsteyen reklam desin.. Anlatıcam.. Okumak istemeyen girmesin kardeşim. Zorlamı!..

            Bağlı bulunduğum Jeoloji Mühendisliği mesleğinde güzel gelişmeler oldu. İnsanların dönüp sordukları ilk ağızlardan biri haline geldim. Yaşça büyük meslektaşlarımın bile "Anıl ne yapacağız" diyerek gözümün içine baktığı aylar yaşandı. Bu sebepten ötürü belli mukavvemetlerle karşılaşmış olsakta Jeoloji Müh. Odası yönetim kurulu üyeliğiyle Aydın İlinde temsilci yardımcısı oldum.  Bir meslek örgütünde bir yere gelmek siyasi iradelere bağımlı olabiliyor. Benim gibi bağımsız adamlar için, bu meseleler hiç kolay değil.

            Sonra mühendislere verilen bir hak olan, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının yaptığı  "iş sağlığı ve güvenliği uzmanlığı" sınavını kazandım ve mesleğimi ikilemiş oldum. Artık işe yarar iki meslek sahibiydim. Jeoloji mesleğinde yaptığım en büyük işi de  2012 içinde yapıp tamamladım.

            Şiirlerim edebiyat ödülüne layık görüldü. Bir mühendis olarak edebiyat başarısı kazandım. Belli sağlık sıkıntıları içinden sıyrıldım. Değerli kardeşim de benimle birlikte yeni ve güzel gelişmelerle taçlandı ve onunla mutlu oldum. Yıllardır hayalini kurduğum "değerli taşlar etkinliğini" IŞIK ve KRİSTAL'i yaptık. Birçok değerli hocayı bu etkinlik içinde dinledik. Ben de konuşmacılardan biri olarak kürsüde insanlara seslendim. Yeni oluşum içinde olan blog dergilerinde en ilgi duyduğum konu olan "değerli taşlar" konuları ile varoldum, yazı verdim.

            Fakat yıl bitime yaklaşırken eksik olan birşey vardı. Yanımda değer verdiğim ve aynı zamanda bana değer veren bir sevgili eksiği. İnsan yalnız yaşayamıyor. Yarım yaratılmış olan ruhu her zaman kendine huzur verecek bir tamamlayıcıya ihtiyaç duymakta. Fakat herkesin bildiği üzere o tamamlayıcıyı bulmak oldukça zor. Hele ararken verdiğimiz savaşlar, yaralanmalar ve ölümleri düşünürsek.

            2010 yılında kader eseri aşık olduğum kız çıktı yeniden karşıma. Sedece benim olsun dediğim o kız. Onun da bana ilgisi olduğunu görmek ise bambaşka bir mutluluk. Duygu'm tamamladı bu yılı. Öyle güzel bir kapanış yaptırdı ki yıla, sanırım 2012den daha iyi bir yıl yaşamam zor olacak. :)

            Böyleydi 2012 bana "ne oldum" dedirtti. Tabi ben de herkes gibi "ne olacağım" dan korkuyorum ama geçip giden bu yılın hazzını halen daha yaşıyorum. Kıyamet senaryolarına kurban giden Aralık ayı ise tam da benim için varolmuş resmen. :)

            2013 benden sahip olduklarımı götürmesin yeter. Bişey istemiyorum ondan. :) Bundan daha iyi bir yıl yaşayabilir miyim diye düşünürken de, aklıma şu geldi. Günün birinde küçük bir kız bebeğim olsa, bir adını "LAL" koysam, bir adını da annesi verse.. Belki 2012nin üstüne çıkacak bir yıl yaşarım işte..

 Geçen sene yılbaşında da burada ki yazıyı yazmışım.

Samimi duygularla yazıldı. Mazur görün. :)

Anıl Özer